Opowiadania

Świąteczne opowiadanie #1

Świąteczne opowiadanie #2

Świąteczne opowiadanie #3

Historia jednej rzeczy

Droga do wspomnień

Zegar tyka

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Półtora roku razem

Dwudziesty ósmy grudnia dwa tysiące dziewiętnasty, gdzieś na fejsie się poznali. On ją zaprosił, ona zaakceptowała. Napisała pierwsza, bo zaryzykować chciała. On odpisał, bo poznać się chciał.  Nikt nie wiedział, że będą dla siebie idealnym połączeniem jak kubek i lód. Jak skręt i ogień. Albo bletka i skun. Potem dość szybko zostali parą, bo już dzień później padło pytanie o związek z jego ust. I zgodziła się. Zaczęło się, setki godzin pisania, niekończace się rozmowy. Odkrywanie przed sobą tajemnic, sekretów. Stres pierwszego spotkania wjechał dwudziestego dziewiątego lutego dwa tysiące dwudziestego roku, lecz zbędny był ten stres bo wiedzieli jak i co, dużo śmiechu, zabawy i trochę zdjęć, pierwsze pocałunki, przytulenia i "Kocham Cię" w realnym życiu. Potem trochę smutku, bo przeszłość go dopadła, teraz oglada świat zza żelaznych krat, a co z nią?  Tęskni, kocha i czeka, tak jak to sobie obiecali, bo miłość przetrwa wszystko, warunek jest jeden - musi być prawdziwa.
Czytaj więcej

"Afekt" Remigiusz Mróz

Tytuł:  „Afekt” Autor:  Remigiusz Mróz Gatunek:  Kryminał Data wydania:  23.03.2021 Wydawnictwo:  Czwarta Strona Seria o Joannie Chyłce to jedyna książkowa seria, którą śledzę na bieżąco już od paru lat. Moja przygoda z nią rozpoczęła się w 2017 roku dzięki wychowawczyni. W Mikołajkowym losowaniu karteczka z moim imieniem trafiła w jej ręce, a że Pani H. wiedziała o mojej miłości do czytania kryminałów, podarowała mi Zaginięcie - drugi tom serii. Po jego przeczytaniu nie mogłam przestać myśleć o bohaterach, więc zakupiłam pozostałe siedem tomów, które wówczas były już wydane. Całe ferie zimowe spędziłam na czytaniu. Budziłam się wczesnie rano, by jak najszybciej zacząć czytać i siedziałam często do trzeciej w nocy, a mimo to następnego ranka znów wstawałam wcześniej; nawet o szóstej! Głowni bohaterowie oczarowali mnie swoim sposobem bycia, poczuciem humoru, a relacja między nimi rozwijała się tak pięknie, że śledząc ich losy robiło się ciepło w serduszku. No i o...
Czytaj więcej

Poeci też... lenie

Wyjmuję kartę i biorę długopis  Myślę, by zrobić dziś jakiś popis Siadam w fotelu, oparcie wygodne Zapadam w sen, to niewiarygodne! Śpię kilka godzin, a gdy się budzę Z żadną pracą się już nie trudzę Włączam film, zostaję w fotelu Nie widzę wokół tego burdelu Przecież wszyscy ludzie smak lenistwa znają A poeci nie mrówki, też gorsze dni mają Wiersz powstał w ramach konkursu organizowanego na Instagramie przez @poecitez  Dajcie znać w komentarzu, co o nim sądzicie. Myślicie, że ma szansę na wygraną? Pozdrawiam  Gwiazdeczka Marzena
Czytaj więcej